• Latest News

    Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

    Οι μισές αλήθειες του Τσίπρα

    Θάνος Καμήλαλης 
    «Ελληνίδες και Έλληνες, θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής απέναντί σας».
    Ακριβώς έτσι ξεκίνησε ο Αλέξης Τσίπρας την αποτίμηση του 7μηνου έργου της κυβέρνησης του κατά το διάγγελμα που παραχώρησε το βράδυ της Πέμπτης, με το οποίο εξήγγειλε τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών.
    Η ειλικρίνεια όμως, για μια κυβέρνηση που έχει παραβεί κάθε όριο της διπλής λαϊκής εντολής που έλαβε, δεν είναι και η καλύτερη τακτική. Η ειλικρίνεια εξάλλου δεν ήταν ποτέ το δυνατό όπλο του ΣΥΡΙΖΑ, οπότε γιατί να το χρησιμοποιήσει τώρα, στη δυσκολότερη και πιο ευάλωτη του στιγμή;
    Το διάγγελμα του πρώην πλέον πρωθυπουργού ήταν χαρακτηριστική πυξίδα της τακτικής που θα παρακολουθήσουμε τον ερχόμενο μήνα. Γεμάτο από μισές αλήθειες κι επικοινωνιακά τρικς, που ξεγυμνώνονται όμως με μια απλή ανάγνωση της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου και του τρίτου Μνημονίου. Χωρίς περαιτέρω σχόλια, ας δούμε τι είπε και τι απέκρυψε:
    Αυτή τη στιγμή και μετά το δημοψήφισμα, έχουμε μια εγκεκριμένη τριετή συμφωνία, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση.
    Πόσο εξασφαλισμένη είναι η χρηματοδότηση; Στη δανειακή σύμβαση (σελίδες 27-28) προβλέπεται ότι:
    Οι όροι θα επικαιροποιούνται σε τριμηνιαία βάση, λαμβανόμενης υπόψη της επιτευχθείσας προόδου, όσον αφορά της μεταρρυθμίσεις κατά το προηγούμενο τρίμηνο. 
    Το πρόγραμμα είναι μεν τριετές, ωστόσο οι δόσεις θα καταβάλλονται με τον «παραδοσιακό» τρόπο, το «μαρτύριο της σταγόνας», μετά τις επισκέψεις τις τρόικας. Η διαδικασία της αξιολόγησης είναι γνωστή εδώ και πέντε χρόνια. Πρόκειται για τις αποικιοκρατικές επισκέψεις της τρόικας, τις αντιδημοκρατικές υποδείξεις και τις ντροπιαστικές εικόνες στο έρημο κέντρο της Αθήνας με τα δρακόντεια μέτρα. Πρόκειται επίσης για το γνωστό αποτυχημένο μοτίβο: Η Ελλάδα δεν πιάνει τους στόχους του προγράμματος, άρα χρειάζονται νέα μέτρα λιτότητας και μέχρι να υπάρξει συμφωνία η χώρα δεν παίρνει την επόμενη δόση.
    Να υπενθυμίσουμε εδώ ότι η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου δεν κατάφερε ποτέ να κλείσει την πέμπτη αξιολόγηση του δεύτερου μνημονίου, που περιείχε νέες απαιτήσεις από την πλευρά των δανειστών και ως συνέπεια δεν έλαβε τα 7,5 δισ. ευρώ της δόσης που τη συνόδευε, κάτι που ξεκίνησε την οικονομική ασφυξία ττου τελευταίου έτους. Και τότε θεωρητικά, λόγω του δεύτερου Μνημονίου, η χρηματοδότηση της Ελλάδας ήταν «εξασφαλισμένη». Πρακτικά όμως όχι.
    Θυμηθείτε επίσης ότι μας ζητούσαν, άμεση κατάργηση του ΕΚΑΣ ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ και της μικρής ΔΕΗ. Τα παραπάνω δεν έγιναν αποδεκτά και κερδήθηκαν.
    Άμεση όχι, αλλά κατάργηση ναι. Στο Μνημόνιο υπάρχει ρητή δέσμευση της κυβέρνησης για «σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ για όλους τους συνταξιούχους έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2019, αρχίζοντας με το ανώτερο 20% των δικαιούχων τον Μάρτιο του 2016.»
    Όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις ΑΔΜΗΕ και μικρής ΔΕΗ, πράγματι οι δύο υπηρεσίες θα παραμείνουν δημόσια περιουσία, τουλάχιστον μέχρι να αποτύχουν οι όπως πάντα υπεραισιόδοξοι στόχοι του Μνημονίου και να ξανατεθούν στο τραπέζι κατά τη διάρκεια κάποιας αξιολόγησης. 50 δισ. όμως κρατικής περιουσίας βρίσκονται σε τροχιά εκποίησης και μάλιστα με όρους ξεπουλήματος, αν κρίνουμε από την παραχώρηση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Το ρεύμα μπορεί να μένει προς το παρόν στο απυρόβλητο, αλλά προσφέρονται τα λιμάνια, ακτές, ο ΤΡΑΙΝΟΣΕ και πολλά ακόμη.
    Η μάχη κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς μόλις άρχισε
    Για μια σειρά από «τυχαίες» συμπτώσεις σχετικά με την κυβέρνηση και τη διαπλοκή βλέπε παρακάτω.
    Η ρύθμιση των εκατό δόσεων, τα μέτρα για την ανθρωπιστική κρίση, η ΕΡΤ, το νομοσχέδιο για τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες, ο νόμος για τους μετανάστες, η αποφασιστική παρέμβαση για να σταματήσει το περιβαλλοντικό έγκλημα στις Σκουριές, και δεκάδες άλλα μέτρα και πρωτοβουλίες, πιστοποιούν αυτό το νέο δείγμα γραφής.
    H ρύθμιση των εκατό δόσεων, μολονότι αισθητά τροποποιημένη μετά την υπογραφή του Μνημονίου, αλλά και ο «νόμος για τους μετανάστες» (που προφανώς εννοεί την παροχή ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστών) συγκαταλέγονται στα θετικά της κυβέρνησης. Όσο για τα υπόλοιπα: Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι για την επαναπρόσληψη των εργαζομένων της ΕΡΤ θα βρει ισοδύναμα μέτρα, αν δεν θέλει να πάρει πίσω τη μονομερή της απόφαση, κάτι που ισχύει για όλες τις νομοθετικής ρυθμίσεις της εκτός από το ν/σ για την ανθρωπιστική κρίση. Συγκεκριμένα στην απόφαση της Συνοδου Κορυφής στις 12 Ιουλίου (σελίδα 5), διαβάζουμε:
    «Με εξαίρεση το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση, η Ελληνική κυβέρνηση θα επανεξετάσει, με σκοπό την τροποποίηση, νομοθεσίες που εισήχθησαν σε αντίθεση με την συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, αντιστρέφοντας προηγούμενες δεσμεύσεις ή αναγνωρίζοντας ξεκάθαρα ισοδύναμα για τα κεκτημένα δικαιώματα που δημιουργήθηκαν μετέπειτα»
    Το περίφημο νομοσχέδιο για τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες βρίσκεται στην κυβερνητική ατζέντα από τουλάχιστον τον Μάρτιο, σύμφωνα με δηλώσεις του Νίκου Παππά που έχει εξαγγείλει πολλάκις την κατάθεση του. Πρόκειται φυσικά για ένα νομοσχέδιο που δεν έχει φτάσει ακόμα στη Βουλή και παραμένει άγνωστο αν αυτο θα γίνει ποτέ. Συν τοις άλλοις λόγω ενός «λάθους», από το νομοσχέδιο είχε προκαταβολικά τεθεί εκτός η είσπραξη του φόρου διαφήμισης, που ψηφίστηκε το 2010 και με συνεχείς αναβολές δεν έχει εισπραχθεί ακόμη…
    Ιδιαίτερη μνεία αξίζει στο «περιβαλλοντικό έγκλημα των Σκουριών», που πριν από 10 μόλις μέρες ήταν «μια επένδυση που απασχολεί 5.000 εργαζόμενους», σύμφωνα με τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στο «Κόκκινο». Κατά την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ οι εργασίες προχώρησαν, το περιβάλλον καταστράφηκε περαιτέρω ενώ οι αστυνομικές δυνάμεις συνέχισαν να είναι ο ιδιωτικός στρατός της «Ελληνικός Χρυσός». Τώρα με απόφαση του Π.Σκουρλέτη (εντελώς συμπτωματικά) μία μέρα πριν την παραίτηση της κυβέρνησης, οι εργασίες στις Σκουριές σταματούν προσωρινά. Ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του…
    Ζητούσαν επίσης άμεση εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος για τα επικουρικά ταμεία. Στη συμφωνία υπάρχει ρητή αναφορά στην αναζήτηση ισοδυνάμων και αυτή τη μάχη είμαστε έτοιμοι να τη δώσουμε.
    Εδώ ο πρωθυπουργός αυτοακυρώνεται σε δύο μόνο φράσεις, καθώς όπως ομολογεί, η κυβέρνηση του έχασε τη «μάχη» της ρήτρας μηδενικού ελλείματος, αλλά ελπίζει να την αποφύγει χρησιμοποιώντας κάποιο ισοδύναμο μέτρο.
    Κάτι για τα ισοδύναμα μέτρα: Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό, όταν η κυβέρνηση παρουσιάζει ισοδύναμο μέτρο, δεσμεύεται ότι τα έσοδα από μια μνημονιακή περικοπή/φόρο θα τα βρει από κάποια άλλη πηγή. Είναι γνωστό ότι οι δανειστές δεν είναι ανεκτικοί σε «ευχές» για πάταξη του λαθρεμπορίου και της διαφθοράς, ενώ ακολουθούν δογματικά τη λιτότητα. Άρα τα ισοδύναμα μέτρα για τα οποία τολμάει να πανηγυρίζει ο Αλέξης Τσίπρας, δεν μπορούν να είναι άλλα από εναλλακτικά μέτρα λιτότητας και περικοπές, επιπλέον από τα όσα τερατώδη προβλέπονται στο τρίτο Μνημόνιο
    «Επίσης η επαναφορά των εργασιακών σχέσεων και η αποτροπή της απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, είναι ο ακλόνητος στόχος μας και πιστεύω ότι θα τον πετύχουμε. Οι απολύσεις στο δημόσιο αποτελούν πια παρελθόν, ενώ επανήλθαν οι σχολικοί φύλακες, οι καθαρίστριες και οι διοικητικοί των πανεπιστημίων.»
    Η επαναφορά των εργασιακών σχέσεων, στα επίπεδα όπως εννοείται προ κρίσης είναι πια όνειρο απατηλό. Τρανό παράδειγμα η σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, που στην αρχή συγκαταλεγόταν στο «άμεσο» πρόγραμμα της ΔΕΘ κι ανάμεσα στα πρώτα νομοσχέδια της νέας κυβέρνησης, στη συνέχεια σύμφωνα με δηλώσεις του Π.Σκουρλέτη τοποθετήθηκε «σε βάθος τετραετίας» και τώρα εν μέσω σκληρών στόχων και διαρκούς επιτήρησης μοιάζει αδύνατο να συμβεί.
    Οι επαναπροσλήψεις με τον «νόμο Κατρούγκαλου» ανήκουν στα ζητήματα για τα οποία η κυβέρνηση δεσμεύτηκε με δύο επιλογές. Η θα τις πάρει πίσω, ή θα βρει ισοδύναμα.
    «Στα νοσοκομεία δεν υπάρχει πια το εισιτήριο των 5 ευρώ»
    Όπως αναφέραμε και παραπάνω, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να βρει ισοδύναμα μέτρα για όλες τις πρωτοβουλίες αυτών των 7 μηνών, πλην του νομοσχεδίου για την ανθρωπιστική κρίση. Αυτό φυσικά περιλαμβάνει και το εισιτήριο των 5 ευρώ.
    Για να επιστρέψουμε στην πλάνη των ισοδύναμων μέτρων. Τα ισοδύναμα δεν είναι άκακα, είναι νέες περικοπές, νέοι φόροι, νέα μέτρα. Ως εκ τούτου δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν ο μέσος Έλληνας γλυτώνει το 5ευρω στο νοσοκομείο, αν ξοδεύει αυτά τα λεφτά π.χ. σε νέα αύξηση του Φ.Π.Α. Όπως είναι λογικό, μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ανεχθεί την ντροπή της αυτοακύρωσης του νομοθετικού της έργου, οπότε θα εξετάσει άλλους τρόπους για να βρει τα απαιτούμενα έσοδα.
    «Τέλος για πρώτη φορά με τόσο καθοριστική διαδικασία προσδιορίστηκε ο τρόπος για την μείωση του χρέους»
    Δεν υπάρχει καμία «καθοριστική διαδικασία», ούτε έχει προσδιοριστεί ο τρόπος για τη μείωση του χρέους. Υπάρχει απλά μια δέσμευση στο κείμενο της συμφωνίας ότι θα επανεξεταστεί το χρέος καθώς όπως αναφέρεται στην τελευταία σελίδα «σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», που όμως σύμφωνα με την απόφαση οφείλονται «στη χαλάρωση των πολιτικών που ακολουθήθηκαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων δώδεκα μηνών, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την πρόσφατη επιδείνωση του εσωτερικού μακροοικονομικού και χρηματοοικονομικού περιβάλλοντος.» Δηλαδή αν ακολουθούσαμε τα Μνημόνια που εκτίναξαν το χρέος από το 120% του ΑΕΠ στο 180%, το χρέος θα ήταν βιώσιμο…
    Εκτός αν με τον όρο «καθοριστική διαδικασία», ο Αλέξης Τσίπρας εννοούσε αυτό (σελίδα 6 της Συμφωνίας):
    «Η σύνοδος κορυφής για το ευρώ τονίζει ότι δεν μπορούν να αναληφθούν απομειώσεις της ονομαστικής αξίας του χρέους». 
    Η αυτό:
    «Οι ελληνικές αρχές επαναλαμβάνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους να τηρήσουν πλήρως και εγκαίρως τις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές τους».
    Υπόσχεση για συζήτηση πάνω στο θέμα του χρέους είχε δοθεί και στην κυβέρνηση Σαμαρά από το 2012, μόνο που δεν εκπληρώθηκε ποτέ.
    Το διάγγελμα του πρωθυπουργού δείχνει το δρόμο που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στην προεκλογική περίοδο. Δήθεν ειλικρίνεια, μισές αλήθειες, προσπάθεια απόκρυψης με κάθε τρόπο των λεπτομερειών της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου, της «ταφόπλακας» της ελπίδας. Αν μας επιτρέπεται μια «προφητεία», όλα αυτά θα συνοδευτούν από προσπάθεια καλλιέργειας φόβου, για την απουσία εναλλακτικής, για τη σταθερότητα της χώρας, την παραμονή στην Ευρωζώνη. Αυτά θα ακούμε για τον επόμενο μήνα, σε ένα εφιαλτικό deja vu.
    Ο φόβος όμως καιρό τώρα έχει αλλάξει στρατόπεδο

    Κυβέρνηση και διαπλοκή: Μια σειρά από «τυχαίες» συμπτώσεις
    Θάνος Καμήλαλης 22 Ιουλίου 2015
    Μετά την παταγώδη αποτυχία της στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης και την προδοσία της διπλής λαϊκής εντολής που έλαβε τον Γενάρη και, πολύ πιο έντονα, τον Ιούνη, η κυβέρνηση δηλώνει ότι ετοιμάζεται για μία ακόμα σύγκρουση, αυτή με την εγχώρια διαπλοκή και τους ολιγάρχες που καταδυναστεύουν τη χώρα. «Θα πολεμήσουμε τη διαπλοκή μέχρι τέλους» έχει δηλώσει ο πρωθυπουργός, ενώ από αρκετά στελέχη ακούγεται ότι, χωρίς το βραχνά της συνεχούς διαπραγμάτευσης, ήρθε η ώρα να «παταχθεί η διαπλοκή».
    Βέβαια μέχρι τώρα αδυναμία της σημερινής κυβέρνησης να υλοποιήσει αυτό τον στόχο προξενεί μια κάποια δυσπιστία ότι θα το καταφέρει στη συνέχεια της θητείας της, ή σε επόμενη εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο βασικός κορμός της. Κακώς, γιατί αυτή η λανθασμένη εντύπωση είναι αποτέλεσμα μιας σειράς από «ατυχείς συμπτώσεις», που φυσικά, ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
    Για του λόγου το αληθές ας δούμε κάποια παραδείγματα:
    Το νομοσχέδιο για της άδειες των τηλεοπτικών σταθμών είναι έτοιμο από… τον Φεβρουάριο. Τότε ήταν να κατατεθεί στη Βουλή, κάτι που φυσικά δεν συνέβη ποτέ. Οι ίδιες δηλώσεις περί κατάθεσης του νομοσχεδίου έγιναν τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και ούτω καθεξής. Τελικά έχουν περάσει 5 μήνες και το νομοσχέδιο βρίσκεται ακόμα στη φάση της συζήτησης.
    Έτυχε
    Σε αυτό το περίφημο νομοσχέδιο για τα κανάλια υπάρχει ένα λάθος, λόγω του οποίου δεν θα μπορέσει να εισπραχθεί άμεσα ο ειδικός φόρος τηλεόρασης [1]. Σε μια περίοδο τεράστιων οικονομικών προβλημάτων, η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει την «πολυτέλεια» να κάνει τέτοια σφάλματα, που εξυπηρετούν τους «εχθρούς» της.
    Έτυχε.
    Είναι ο ίδιος φόρος που μολονότι ψηφίστηκε το 2010 παίρνει διαδοχικές αναβολές, με αποτέλεσμα καμία κυβέρνηση να μην «καταφέρει» να τον εισπράξει μέχρι σήμερα. [2]
    Έτυχε.
    Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι προηγούμενοι «εχθροί» της κυβέρνησης καταστράφηκαν. Ο Στουρνάρας είναι ο άρχοντας των ελληνικών τραπεζών. Το ΤΑΙΠΕΔ που κάποτε ήταν να καταργηθεί αναβαθμίζεται [3] και τα στελέχη του εξασφαλίζουν πλήρη νομική ασυλία για τη συνέχεια του ξεπουλήματος της χώρας. Ο Ανδρέας Γεωργίου, που κατηγορείται μεταξύ άλλων ότι «μαγείρεψε» τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ και ουσιαστικά έβαλε την Ελλάδα στα Μνημόνια, απαλλάχθηκε ήδη από κάθε κατηγορία για έκνομη ενέργεια. [4] Πραγματικά αδυσώπητη η κυβέρνηση.
    Έτυχε.
    Οι πολιτικοί «εχθροί» της κυβέρνησης είναι εμφανές ότι έχουν τεθεί στο περιθώριο. Τόσο που συνδιαμορφώνουν την πολιτική της, υπερψηφίζοντας τα νομοσχέδια που φέρνει η κυβέρνηση και μάλιστα στηρίζοντας τα περισσότερο από την ίδια. Είναι θέμα χρόνου μέχρι μερικοί από τους εκπροσώπους του ξοφλημένου πρώην κατεστημένου βρεθούν στις υπουργικές θέσεις μιας κυβέρνησης συνεργασίας, «μεγάλου συνασπισμού», ή απλά… Παπαδήμου.
    Έτυχε
    Εντωμεταξύ στην Κοζάνη ο Μπόμπολας φέρεται να αναλαμβάνει έργο εκατομμυρίων σχετικά με την εκμετάλλευση του εργοστασίου συλλογής και κομποστοποίησης σκουπιδιών, με εγγυημένες ποσότητες από τους κοντινούς ή πιο μακρινούς δήμους. Στην προσπάθεια του αυτή στηρίχθηκε από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. [5]
    Έτυχε.
    Στην Αττική η Περιφέρεια υπό τη διακυβέρνηση της Ρένας Δούρου υπογράφει συμφωνίες με τη Siemens, την «ιερή» εταιρεία της διαφθοράς στη χώρα. [6]
    Έτυχε.
    Το ότι «η κυβέρνηση θα χτυπήσει τη διαπλοκή» πολύ σύντομα θα καταντήσει ένα σύντομο ανέκδοτο. Μόνο που δεν θα γελάει κανείς, εκτός από τους ίδιους τους διαπλεκόμενους. Εκτός από τους λίγους που έχουν συνηθίσει να γελάνε, πίσω από τις πλάτες των πολλών.
    Μερικές φορές, τίποτα δεν είναι τυχαίο…
    Σύνδεσμοι:

    0 σχόλια:

    Δημοσίευση σχολίου

    Item Reviewed: Οι μισές αλήθειες του Τσίπρα Rating: 5 Reviewed By: filoilaikisenotitas
    Scroll to Top